به گزارش خبرنگار خبرگزاری ایرنا در کابل؛ قرار است سومین نشست نماینده‌های خاص کشور‌ها در امور افغانستان با میزبانی سازمان ملل متحد به تاریخ 10 ماه سرطان در دوحه برگزار شود.
حالا سوال این است که دو نشست قبلی دوحه چه نتایج داشت؟ آیا سومین نشست دوحه خواست‌های بالمقابل جامعه جهانی و دولت سرپرست افغانستان را جهت تفاهم برآورده می‌کند؟
شماری از آگاهان امور بین‌المللی در این ارتباط می‌گویند که تا هنوز نقطه مشترک میان دولت سرپرست افغانستان و غرب مبنی بر تفاهم دیده نشده است.
دکتر اکرم عارفی استاد دانشگاه و آگاه اموربین‌المللی امروز سه‌شنبه 8 جوزا، در صحبت با خبرنگار خبرگزاری ایرنا، گفت: در دو نشست قبلی دوحه تلاش شد که یک اجماع میان کشور‌های ذی دخل در افغانستان بوجود بیاید و همچنین خواسته‌های جهان توحید شود و این خواسته‌ها به دولت سرپرست افغانستان منتقل و افغانستان را وادار به پذیرش این خواسته‌ها کند.
این آگاه امور بین‌المللی با بیان اینکه جلسات قبلی دوحه موفقیت‌های لازم را بدست نیاورد، تصریح کرد: دلیل اینکه برخی کشور‌های خواسته‌های خویش را در نشست‌های قبلی توحید کرده بودند اما نتوانستند این خواسته‌ها را بالای دولت سرپرست افغانستان تحمل کنند.
وی افزود: در نشست دوم دوحه هم اختلافات میان کشور‌ها بوجود آمد که این اختلافات فاصله‌ها میان کشور‌ها، سازمان ملل و دولت سرپرست افغانستان را بیشتر ساخت.
عارفی اظهار داشت: نقاط مشترک میان دولت سرپرست افغانستان و جامعه جهانی خیلی دور است دولت سرپرست تلاش دارد به اساس باور‌ها و ارزش‌های دینی خود که سال‌ها برای آن جنگیده‌اند سیاست‌های داخلی و خارجی خویش را تنظیم کند اما غرب چیز دیگر می‌خواهد.
این آگاه امور بین‌الملل بیان داشت: برعکس ارزش‌های که دولت سرپرست افغانستان بر آن تاکید دارد؛ سازمان ملل و کشور‌های غربی بالای ارزش‌های دیگر پافشاری دارند به این دلیل چوکات‌ها تفاهم در سومین نشست دوحه هم بسیار با هم فاصله دارد.
عارفی خاطرنشان کرد: دو نوع ارزش، دو نوع باور و دو نوع نگاه بسیار سخت است که با هم به یک نقطه مشترک برسند چون دولت سرپرست ارزش‌های سنتی دینی را حفظ کرده است که برداشت‌شان از سیاست و روابط با جامعه جهانی متفاوت می‌باشد.
وی، دلیل دوم عدم موفقیت نشست‌های قبلی دوحه را سیاسی عنوان کرد و گفت: دولت سرپرست افغانستان اعتماد لازم بالای جامعه جهانی ندارد و نسبت به تلاش‌های جامعه جهانی بد گمان هستند زیرا باور دارد که این تلاش‌ها در راستای توسعه نفوذ غرب در امور افغانستان صورت می‌گیرد تا بار دیگر جای پای در افغانستان باز کند.
او افزود: کشور‌های منطقه هم به نفوذ غربی‌ها در امور افغانستان هشدار داده است.
این آگاه امور بین‌الملل با بیان اینکه تا هنوز کدام چشم‌انداز قابل توجه از سومین نشست دوحه دیده نمی‌شود، خاطرنشان کرد: هنوز هم دیدگاه‌ها و مواضع دو طرف خیلی با هم دور هستند اجندای که غرب مطرح کرده و آنچه را دولت سرپرست می‌خواهد بسیار با هم فاصله دارد به این معنی که دولت سرپرست تمام اجندای در نظر گرفته شده ازسوی سازمان ملل را رد کرده است و اجندای خود را پیشنهاد نمودند که نشان می‌دهند هنوز هم هیچ نقطه مشترک جهت تفاهم بوجود نیامده است.
عارفی تصریح کرد: در اجندای غرب مسئله حقوق بشر، حقوق زنان و دولت فراگیر مطرح است که این موضوعات از نظر دولت سرپرست قابل قبول نیست اما خواست‌های دولت بر رسمیت شناختن، روابط عادی و تسلیم کردن کرسی افغانستان در سازمان ملل به دولت سرپرست که تفاوت‌های خیلی زیاد ساخته است لهذا با چنین اجندای‌های سومین نشست دوحه موفقیت نخواهد داشت.
وی، راه اساسی را رسیدن خواسته‌های دو طرف به حداقل‌ها خواند و افزود: اگر دو طرف با کنار گذاشتن برخی خواسته‌ها کنار نیایند نزدیک شدن به تفاهم دشوار است باید طرفین از بسیاری مسایل بگذرند.
این آگاه امور بین‌الملل گفت: از سوی دیگر صف‌بندی بلوک شرق و غرب وجود دارد که بلوک شرق، شامل جمهوری اسلامی ایران، چین و روسیه تلاش دارند که مسئله را در چهارچوب منافع محلی و منطقه‌ی که امنیت و اقتصاد اصل آن است دنبال کند و روابط شان را با دولت سرپرست هر روز گسترده می‌دهند چیز که غرب آنرا نمیخواهد و این موضوع یک چالش دیگر برای نرسیدن تفاهم است.
در همین حال ویس ناصری آگاه اموربین‌الملل به خبرگزاری ایرنا، گفت: تمام کشور‌های جهان از دولت سرپرست افغانستان یک خواست دارند که شامل تشکیل حکومت فراگیر، رعایت حقوق بشر پایبندی به کنسواسیون‌های سازمان ملل متحد می‌باشد که اگر این خواسته‌ها برآورده نشود جهان حاضر به رسمیت شناختن دولت سرپرست افغانستان نخواهد بود.
این آگاه امور بین‌الملل افزود: نشست‌های دوحه جز زنده نگهداشتن موضوع افغانستان در سرخط خبرهای رسانه‌های جهان نتایج دیگر در قبال نخواهد داشت چون خواسته‌های غرب با خواسته‌های دولت سرپرست همخوانی ندارد لهذا سخت است که سومین نشست‌های دوحه نتیجه‌بخش باشد.
پایان پیام/