به گزارش خبرنگار خبرگزاری ایرنا در کابل؛ ملا عبدالغنی برادر، معاون اقتصادی دولت سرپرست افغانستان، روز دوشنبه 10 ثور با حضور در ولایت هرات، آغاز ساخت شاهراه مهم هرات-غور را کلید زد.
معاون اقتصادی دولت سرپرست حین افتتاح شاهراه هرات- غور گفت: این پروژه از پروژه‌های «مهم ملی» در کشور است که در مسیر آن معادن نمک و سنگ مرمر نیز وجود دارد.
در همین حال، مسئولان ولایت هرات نیز گفتند: این بزرگراه به علت گذر از بخش‌های کوهستانی و مرکزی کشور، پیچیده و زمان‌گیر است.
نوراحمد اسلام‌جار والی هرات، حین افتتاح این شاهراه گفت: «این سرک بسیار پیچیده است و کار زیاد نیاز دارد، زیرا یک سرک بین‌المللی بوده و تکنالوژی پیش‌رفته و سرمایه هنگفت می‌خواهد».
قطع نظر از اینکه چه نوع معادن و ثروت‌های به گفته ملا برادر در این مسیر نهفته است و همچنین تا تکمیل شدن آن چه مقدار زمان و چقدر هزینه لازم دارد، احداث این شاهراه برای مردم ولایات مناطق مرکزی افغانستان بسیار ارزنده و حیاتی است، زیرا این بزرگراه از طریق ولسوالی‌های پشتون زرغون، اوبه و چشت شریف، هرات را به ولایت غور و درمجموع حوزه غرب را از طریق ولایت‌های هرات، غور، بامیان، دایکندی و میدان وردک از طریق ترانسپورت زمینی به کابل وصل می‌کند.
فعال شدن ترانسپورت زمینی از این مسیر افزون بر اینکه ولایات مختلف کشور را به مرکز وصل می‌کند، سهولت‌های را میان ولایات همجوار نیز به وجود خواهد آورد که نقل و انتقال اقلام تجارتی از مرکز به ولایات و از ولایت به ولایت، توسعه و تحکیم روابط اجتماعی و رشد اقتصادی از عمده‌ترین مزایای آن برای مردم خواهد بود.
مردم مناطق مرکزی در حال بیرون شدن از زندان جغرافیایی است؟
احداث این شاهراه برای مردم مناطق مرکزی که سالهای متمادی در انحصار و زندان جغرافیایی زندگی کرده‌اند و به خاطر نبود مسیرهای استندرد ترانزیتی و تجارتی و سهولت‌های لازم، با مشکلات فراوان روبه‌رو بوده‌اند و تا هنوز حتی به رفاه نسبی هم دست نیافته‌اند، به ویژه از نظر اقتصادی مهم و حیاتی است.
مردم مناطق مرکزی که اغلباً در محرومیت و انزوا زندگی کرده‌اند، همواره صدای خودرا بلند کرده‌اند که می‌خواهند در دنیای تکنالوژی و قرن فضا، همگام با قافله بشری به‌پیش بروند و مدام از دولت خواسته‌اند که امکانات رفاهی و زمینه زندگی بهتر درعرصه‌های مختلف را برای شان فراهم کند، اما متاسفانه با آن هم از سوی حکومت‌ها تا کنون کمتر به این خواست‌ها توجه صورت گرفته است.
شواهد بسیاری نشان می‌دهد مردم مناطق مرکزی افغانستان همواره از پروژه‌های بزرگ انکشافی عمدتاً محروم بوده‌اند، چندان که اگر دقیق بررسی شود در بسیاری از مناطق، مردم تا هنوز به شیوه سنتی و با به کارگیری وسائل قدیمی زندگی می‌کنند و از امکانات روز بی‌بهره‌اند، اگرهم تا کنون برخی از مناطق به ندرت به انرژی برق و مانند آن دست‌رسی پیدا کرده‌است، اغلب با هزینه‌های شخصی مردم بوده است نه دولت‌های پیشین.
در زمان نظام جمهوریت با اینکه پول‌های هنگفتی در افغانستان سرازیر شد و امیدها بر این بود که انکشافی در زندگی مردم و تغییری در دسترخوان آنها ایجاد شود، اما کارهای زیربنایی اقتصادی چشمگیری در سطح کل کشور به‌خصوص در مناطق مرکزی صورت نگرفت.
محمد اشرف غنی، رئیس جمهور پیشین بارها شعار داد که مردم مناطق مرکزی را از انحصار و زندان جغرافیایی نجات می‌دهد اما عملاً هیچ کاری انجام نداد.
هرچند آغاز کار سرک هرات – غور- گردن دیوال در بهار سال 1391 یکبار افتتاح شد و امید زندگی بهتری را به شهروندان ولایت غور و ولایات همجوار آن نوید داد، اما هرگز کار عملی آن آغاز نشد.
به باور آگاهان با اینکه مردم مناطق مرکزی بیش از هرجای دیگر با حکومت‌های افغانستان همکاری کرده‌اند،متاسفانه در مقابل همیشه خدمات کمتری دریافت کرده‌اند.
اکنون دولت سرپرست افغانستان آستین بالا زده است تا برای اولین بار یکی از پروژه‌های مهمی ملی(شاهراه هرات – غور) را تطبیق و ولایات مناطق مرکزی را به پایتخت وصل کند، دیده شود که این آغاز چه فرجامی خواهد داشت، آیا مردم با احداث این شاهراه از نگاه مزایای اقتصادی و اجتماعی واقعاً به آرزوی درینه خود خواهند رسید؟
پایان پیام/
Your Comment