به گزارش خبرنگار خبرگزاری ایرنا در کابل؛ در اوج تنش میان هند و پاکستان و مسدود شدن بندر واگه به روی صادرات افغانستان، آگاهان امور اقتصادی در این اندیشه هستند که افغانستان چگونه میتواند اقتصاد خود را از پیامدهای منفی این تنش و یا تنشهای مشابه رهایی بخشیده و کمتر آسیب ببیند.
در همین رابطه، عبدالنصیر رشتیا آگاه امور اقتصادی امروز یکشنبه ۲۱ ثور در صحبت با خبرگزاری ایرنا نگاهی به وضعیت این روزهای اقتصاد افغانستان و راههای برونرفت از شرایط نامساعد داشته است.
رشتیا درباره تنش میان پاکستان و هند و کاهش صادرات افغانستان به این کشورها، گفت: از آنجای که افغانستان بیشتر وابسته به بازارهای هند و پاکستان است به دلیل مشابهت بازار که ما با هند و پاکستان داریم به این خاطر بیشتر اقلام زراعتی افغانستان به بازارهای هند و پاکستان صادر میشود.
مسدود شدن واگه و کالاهایی که پشت مرز ماندن
این آگاه اقتصادی میگوید: با آغاز جنگ میان هند و پاکستان ۱۵۰ کانتینر کالای تاجران افغانی مانند میوه خشک و دیگر اقلام صادراتی در بندر واگه متوقف شده است که بدون شک تاثیرات بسیار منفی را میتواند بالای تجارت افغانستان داشته و صادرات ما را کاهش دهد و همچنین تاجران افغان متضرر شوند.
در افغانستان، بیمهای برای جبران خسارت وجود ندارد
وی با بیان اینکه در افغانستان هیچ بیمه وجود ندارد تا درچنین شرایط تاجران افغان را حمایت کنند، بیان داشت: مشکلات مرزی با پاکستان از سالهای متمادی جریان داشت و هر ازگاهی پاکستانیها مشکلات تزانزیتی را علیه صادرات کالای افغانستان ایجاد میکنند.
به فکر راههای بدیل باشیم
رشتیا بر راههای بدیل تاکید کرد و گفت: بنادر چابهار آسیای مرکزی برای صادرات افغانستان خیلی مهم است و از سوی هم ما باید معیارهای صادراتی را در کالای خویش تطبیق کنیم تا بتوانیم از این مسیرها کالای خویش را به بازارهای دیگر صادر کنیم.
صادرات باید با معیارهای و استانداردهای جهانی باشد
وی افزود: کالاهای داخلی افغانستان بامعیارها و استانداردهای صادراتی جهانی هنوز عیار نشده به این دلیل بیشتر وابسته به پاکستان و هندوستان است چون مشاهبت بازار داریم یعنی عین میوه تازهای را که در کراچی روی جادههای کابل میفروشیم؛ را میتوانیم در بازارهای پاکستان و هند بدون بستهبندی و معیارهای جهانی به فروش برسانیم.
سه راه برای برونرفت از مشکلات موجود
این آگاه امور اقتصادی پیشنهاد کرد که افغانستان اول باید در داخل سردخانهها را ایجاد کند. دوم معیارها و استاندردهای صادراتی جهانی را مراعات و در قدم سوم بازارهای جدید را برای اقلام صادراتی از مسیرهای چهابهار و آسیای مرکزی که بهترین مسیرهای بدیل است انتخاب نمایند.
پایان پیام/